Na terenie Wielkiej Brytanii znajduje się około sto linii kolejowych (o różnym rozstawie szyn), użytkowanych w całorocznym lub sezonowym turystycznym ruchu pasażerskim, wyłączonych spod zarządu państwowej firmy Network Rail. Wśród nich najcenniejsze są heritage railways. To odcinki o charakterze muzealnym, przejęte przez prywatnych inwestorów i pasjonatów kolejnictwa, uratowane od likwidacji, jakie zachodziły na masową skalę w latach 60. XX w. (po tzw. reformie Beechinga) i w późniejszych dekadach. Na liniach tych eksploatowany jest często historyczny tabor, z udziałem trakcji parowej.

W programie mojej wyprawy nie mogło zabraknąć również i tego ważnego składnika brytyjskiej kultury kolejowej. W tym kraju ogromną wagę przywiązuje się do ochrony dziedzictwa techniki. Postanowiłem odwiedzić dwie i jedne z najciekawszych heritage railways. Pierwszą z nich była wąskotorówka w walijskich Górach Kambryjskich (Ffestiniog Narrow Gauge Railway), służąca niegdyś do transportu wydobywanych tam łupków. Drugą zaś linią, którą udało mi się przejechać to kolej doliny rzeki Severn (Severn Valley Railway), przebiegająca przez tereny wiejskie między miastami Kidderminster a Bridgnorth, na południowy zachód od Birmingham. Obie koleje zrobiły na mnie ogromne wrażenie. Wszystko utrzymane jest w bardzo dobrym stanie, zarówno infrastruktura, jak i tabor. Dba się o każdy detal. Utrzymane są też tradycyjne sposoby sterowania ruchem kolejowym.

Relację fotograficzną z tej części podróży umieściłem w galerii Picasa: LINK